sábado, 20 de septiembre de 2008



No se detiene el tiempo
los niños juegan en el parque
los estudiantes luchan por seguir despiertos
los adultos en un mundo ignorante
¡Cómo quisiera yo detener el tiempo!

Estraviarme del mundo
sobrevolar el cielo
caminar sin rumbo

y no sentir este mareo
me acosa cuando no lo veo
¡Cómo quisiera yo detener el mundo!


No cesan las agujas

la gente no escribe

y se los empujas
en esta sociedad no se vive

es normal, no sufras

¡Como quisiera yo detener las agujas!


2004


Me gustaría no haberme distanciado, no haber perdido el camino, no haberme equivocado. Y me arrepiento. Seguir transformando mis lágrimas, mis penas; convirtiéndolas en tinta y arroparlas con amor. Como hacía antes. Así todo era más fácil.
Lo siento.

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Vos dias paruliña
veo que seges de vixon ante as letras do ordenador
e iso NON ESTA BEN, CAJO NO DEMO
Bueno
quero que estes ben
que te divirtas
que salgas de festa
que volvas a ser feliz
quero que rompas coa rutina da tristeza e a soledad e volvas vivir coma nunca as vivido
Estamos ou non???
Bueno
coidate moito
vemonos logo vale pekerecha???
ALE E CON DEUS

Anónimo dijo...

Por cirto
corrixeme as faltas que sei que che encanta facelo
jajajaja